حسین قوللر اقاسی پایه گذار شیوه ای نوین در نقاشی قهوه خانه ای بود. او خیال پردازی را همراه با واقعیت ازوقایع مذهبی؛ ملی؛ قهرمانی و حماسی بر پرده های رنگ وروغن امیخت. پدرش علیرضا قوللر اقاسی نیز هنرمند بود. نقاش قلمدان بود. و روی کاشی نقش میزد این شیوه در دوره ی صفویه رایج بود. حسین قوللر اقاسی تجربه نخستش در حوزه ی قهوه خانه را به سفارش یک قهوه چی به نام مشهدی صفر به تصویر کشید. پرده هایی که توسط مرشد محمد نقال از داستان های شاهنامه و کربلا نقل می شد را در قهوه خانه مشهدی صفر می کشید. او بنیانگذار شیوه ی خیالی نقاشی بود. داستان ها را بر اساس خیال ذهن نقش می بست. از واقع گرایی دوری می کرد. و بین شیوه ی کارش با طبیعت گرایی تفاوت قائل بود. پر جایی گفته بود« از همان اول از طبیعت سازی پرهیز کردیم. کتاب که نخوانده بودیم. دنیا را هم که نگشته بودیم. مداحی نوحه خوانده بود. اقایی منبر رفته بود. نقالی شاهنامه نقل کرده بود. ما هم چیزهایی در خیالمان پروردیم و جرات کردیم نقش این خیال را اشکار ساختیم. اگر ما طبیعت سازی می کردیم. اگر اصول را رعایت می کردیم. جایمان در قهوه خانه نبود.»
مهم ترین اثار وی نبرد رستم و اشکبوس. رستم و سهراب. گرفتار شدن خاقان چین به کمند رصتم. مصیبت کربلا. و کشته شدن دیو سفید به دست رستم بود.
قوللر اقاسی جایی می گوید «برای ما مهم بود که مردم کارهایمان را بپسندند. و قبولمان کنند. قهوه چی ها هم کمک می کردند. چای و دیزیمان را به راه انداختند. خرج زندگی زن و بچه هامان را هم می دادند. ماهم کار کرپیم».
وی در اذر 1345از دنیا رفت.»
