بازار هنر کمترین شفافیت و قاعده مندی را در میان فعالیت های تجاری جهان دارد .هر کسی می تواند یک جواز کسب و کار دریافت کرده تبدیل به یک دلال شود .هیچ پیش زمینه ،ازمون،یا گواهی نامه ای لازم نیست .دلالان سوپر استارهنر برای ورود به این عرصه نیازی به مدرک تحصیلی در رشته تجارت یا هنر ندارند .انها در عوض با سرمایه ی زیاد ،ارتباطات خوب ،داوری قوی برای بازاریابی هنرمندان ،اعتماد به نفس بالا در مواجهه با مجموعه داران و ترفیع هوشمندانه ی برند خود وارد بازی میشوند .خیلی از اوقات شانس نقش اساسی دارد .اما به هر حا ل مهم ترین پیش نیاز پول و سپس ارتباطات است .حضور بلند مدت در دنیای دلالی اثار هنری بر اساس نام هایی که در صفحه ی اول دفتر چه تلفن تان قرار دارد اینکه مجموعه داران ،دلالان و هنر مندان مهم تلفنتان را پاسخ می دهند یا نه سنجیده میشود .دلالان رده پایین پول کمتر و احتمالا شانس کمتر دارند .
اگر یک مجموعه دار قصد خرید یک اثر جدی هنر معاصر را داشته باشد .بهترین راه این است که ان را از دلالی بخرد که نماینده ی ان هنرمند در بازار اصلی ان است .این کار بسیار بهتر از خرید در بازار ثانویه یا حراجی ها ست .منظور از بازار اصلی هنر این است که اثر را به طور مستقیم از هنرمند هنگامی که برای اولین بار جهت فروش عرضه شده خریده شود .بازار ثانویه یعنی فروش مجدد،خرید و فروش و تجارت بین مجموعه داران و دلالان و موزه ها .
دلالان برند شده در بلند مدت کار هنرمندان تثبیت شده را مدیربت کرده و اثار انها را به مجموعه داران می فروشند .اثاری را برای دلالان فعال در کشورهای دیگر می فرستند و این دلالان به هنر مندان اجازه دسترسی به مجموعه داران مهم را می دهند انها هنرمندان تثبت شده ای را نمایندگی می کنند که اثارشان در حراجی ها با قیمت های بالا به فروش می رسد .
